Two months

12 november 2018 - Perth, Australië

10 maanden geleden had ik besloten dat ik naar Australië ging. Heel veel mensen vroegen me hoe ik op het idee kwam en waarom eigenlijk Australië. Nou dat kwam dus door een lieve vriendin van mij. Zij zou naar het buitenland gaan om vrijwilligerswerk te doen. Toen ik dat hoorde dacht ik, ik moet ook gaan. Gewoon ergens heen gaan, ergens anders werken en ergens anders andere dingen meemaken. Weg uit Nederland en weg bij Van der Valk. Ik ging natuurlijk geen vrijwilligers werk doen maarja het idee kwam door haar. 

4 maanden geleden was ik best zenuwachtig. Op sommige momenten wist ik niet of ik wel moest gaan omdat ik soms geen eens kon slapen. Ik werkte ook bijna niet vanwege mijn over uren dus was bijna elke dag vrij. Ik deed elke dag wel leuke dingen wat ik heel lang niet heb gedaan en had ook gewoon weer weekend en avonden vrij wat raar was. Ik deed super veel met mijn vrienden wat echt leuk was. Ik zag mijn ouders weer bijna elke dag, wat in het begin heel apart was want zag ze soms een week niet. Maar wat was ik toch erg.... ik had eigenlijk de hele tijd super veel energie, praatte de hele tijd en kon niet stil zitten. Ik wist soms gewoon niet wat ik met mezelf aan moest... was ook af en toe bang dat mensen zich aan mij irriteerde. 

Iets meer dan 2 maanden geleden kon ik niet meer wachten om te gaan. Ik was namelijk klaar met het zenuwachtig zijn en na veel maanden wachten wil je op een gegeven moment ook wel gaan. 

En nu ben ik hier, we zijn inmiddels 2 maanden verder. In Sydney heb ik echt een geweldige tijd gehad en veel mensen ontmoet. Het is een stad met veel verschillende mensen en er is altijd wel iets te doen. Het openbaar vervoer is daar super. Nadeel van Sydney is, is dat het alles best duur is. Af en toe mis ik Sydney ook nog wel omdat alles net wat dichterbij elkaar is. In Perth ligt alles net wat verder uit elkaar en waar ik bijvoorbeeld zit is het best rustig en heb je ook maar een paar winkels. Het zou een stuk makkelijk zijn als ik hier een auto had maarja dat kost ook weer geld. 

Maar wat ik geniet ik toch van het leven hier, ze leven hier heel relaxt doen heel veel op hun eigen manier en hebben njet veel stress. Ik heb daar zeker van geleerd ik ga nu af en toe naar het park of het strand toe om lekker niks te doen. Nou dat zag ik mezelf een paar maanden geleden niet doen. Ik heb een fiets voor mezelf gekocht zodat ik overal makkelijker naar toe kan wat geen geld kost, maar een nadeel je miet een helm op. Dat is hier helaas verplicht anders kan je een boete krijgen. 

Ik werk nu bij een restaurant, dat restaurant heet Mister Walker. Het is een super leuk restaurant en een beetje chique. Ik heb veel leuke nieuwe mensen ontmoet en vind het ook weer leuk om te werken. 

Ja dan hebben we Rhonda nog... kan zoveel over haar vertellen. Wat is het toch een lieve en geweldige vrouw. Ik hoef niks te betalen om bij haar in huis te wonen, ze kookt heel vaak en wilt ook de hele tijd dat ik een geweldige tijd hier heb. We zijn ook samen naar Rottnest geweest. Het is een eiland waar ze geen auto rijden maar waar iedereen op de fietst rijdt. Heel veel mensen in Australië kunnen niet fietsen dus dat is dan wel grappig om te zien. 

We hebben lekker een middagje op het strand gezeten. We hebben champagne gedronken en lekker gegeten. Rottnest is super moooi, het zand is zo wit en het water is zo blauw.... had nooit gedacht dat dat echt zou zijn maarja het is zo. Je hebt echt zulke mooie stranden op de wereld. 

Elke dag geniet ik weer.... mis mijn lieve ouders en zus wel heel erg en mijn lieve vrienden en vriendinnen natuurlijk maar het komt wel goed. Ik heb het geluk dat je tegenwoordig kan video bellen waardoor het allemaal net wat makkelijker is. 

Sorry als deze blog misschien niet heel spannend is maarja ben ook nog niet echt aan het backpacken.

Kusjeeesssss

en ja foto’s volgen nog maar kan helaas niet echt mooie foto’s maken omdat ik mijn telefoon ben kwijtgeraakt...

Foto’s

9 Reacties

  1. Opa:
    12 november 2018
    Geweldig dat je zo geniet. Maar dat avontuur komt niet door je vriendin.
    Je hebt gewoon het migratie en avonturen gen en je weet van wie je dat geërfd hebt
    Wie weet kom ik je daar nog opzoeken
  2. Jeannette:
    12 november 2018
    Ik vind jou verslagen helemaal niet saai. Dat er veel prachtige plekken op de werel zijn heb ik zelf ook ervaren.
    Geniet er maar goed van.
    Dikke kus
  3. Opa:
    12 november 2018
    Alleen omgaan met vriendinnen die een bloedmooie oma hebben dan stijgt de kans dat ik kom😂😙
  4. Ron:
    12 november 2018
    Hoi meid.
    Je verhaal is zeker niet saai en ik ben erg blij dat je het zo naar je zin hebt.
    Ook erg fijn om te horen dat je het met Rhonda zo goed kan vinden, wat een lieve vrouw is dat. Ik hou van je en maak veel plezier.
  5. Petra:
    12 november 2018
    Ik sluit mij aan bij papa!!! En we zijn ook waanzinnig trots op je!!! Hou van je ❤️
  6. Nel Honkoop:
    13 november 2018
    Lieve Mika wat leuk te horen dat het goed met je gaat, ga zo door en ik kijk vol spanning uit naar je volgende verhaal. Heel veel liefs van oma Nel.
  7. Emy Hamelijnck:
    13 november 2018
    Hoi lieverd. Je schrijft echt gezellig. Geweldig om dit alles van je te lezen. Het lijkt wel een boek. Fijn dat je het zo naar je zin hebt. Dat was de bedoeling toch. Lekker genieten en fijn dat je in een warm nest bent gekomen bij Rhonda. Wel waardeloos dat je telefoon kwijt bent. Ik weet er alles van. Toen heb jij me zo fijn geholpen. Opa Peter en ik wachten met spanning op je volgende verhaal. Veel liefs♥️😍♥️xxx
  8. Suzan:
    14 november 2018
    Hallo Lieve Mika ,

    Saai??????? Je neemt ons mee op jou avontuur en laat ons de mooiste plekken op de aardbol zien . Allerminst saai.
    En wat goed dat je 'gewoon' werk hebt gevonden. Super.
    Genietse en ik kijk uit naar de foto's . Dikke kus Suzan.
  9. Nel Honkoop:
    17 februari 2019
    Het is al weer even geleden dat ik een berichtje van je heb gelezen dus lieve kind hoe gaat het nu met je, hier gaat alles prima, dikke kus oma Nel.